22 Aralık 2006 Cuma akşamı, ÇEKÜL Evi önemli bir buluşmaya tanıklık etti. Binlerce gönüllünün katkısıyla bugünlere gelen ÇEKÜL Ailesi olarak bizler, eski-yeni, genç-yaşlı, amatör-profesyonel gönüllülerimizle yeni yıla hoşgeldin dedik.
Neler mi yaptık?
Eski günleri hatırladık…
Biraz dedikodu yaptık.
Bolca güldük.
Eğlendik.
Yapamadıklarımız için hayıflandık.
Kaybettiklerimizi hatırlayıp, hüzünlendik.
Özledik…
Tanıştık…
Ortak bir amaca giderken yaş farkının önemsiz bir şey olduğunu; üstüne çokca yazılıp-çizilen kuşaklar arası kopukluğun yalan olduğunu fark ettik.
Arkasında bir beklenti olmadan, birbirimize samimi bir “merhaba”, “nasılsınız?” demenin ne kadar güzel bir şey olduğunu hatırladık. Çünkü en son çocukken yaşamıştık bunu…
Bütün bunları bir akşama mı sığdırdınız derseniz cevabımız evet…
Ama sizsiz biraz eksik kaldık.
Biz hâlâ ÇEKÜL Evi’ndeyiz… Kapımız her zaman açık…
Haluk Bey, Sacha Kaan ve Ayça... (Meraklısına not: Haluk Bey ve Sacha Kaan, aralarında 84 yaş olmasına rağmen ÇEKÜL'ün en genç iki gönüllüsü)
Tayfun, Özgür, Sevinç ve Biricik
Önder, Ayça, Görkem, Görkem, Gülay, Nurcan (Grupta, iki Görkem arasında dilek tutulması geleneğini bilmeyenler var.)
Kadriye, Sevgi, Tülin, Hülya, Nüvit
Ülkü ve Sacha Kaan (nam-ı diğer Sacha Paşa)
Bilal ve Gökhan
Faruk, İsmail, Erkal
Turhan, Metin Hoca, Erkal
Ebru, Özlem, Tuğba
Görkem, Didem, Melike, Görkem, Melda (Didem'le Melike durumu fark etmişler)
Mithat, Zeynep, Hüsniye, Betül, Metin Hoca, Tülin, Zekai Hoca
